Als iets helpt bij het elkaar bemoedigen, bij jezelf bemoedigen, zijn het bijbelwoorden. Woorden van Jezus, woorden van God, op je weg met Hem en elkaar. Maar snap je die bijbelwoorden nog? Ik loop er vaak tegenaan dat mensen – jong en oud – geen hout snappen van wat in de bijbel staat. Zelfs de NBV heeft daar nog onvoldoende verandering in kunnen brengen. Ja, Paulus schrijft knap lastig. En de Heer Jezus wist zijn woorden ook wel te kiezen. Gevolg is, merk ik, dat sommigen of helemaal niet meer lezen in de bijbel zelf. De kinderbijbel wordt erbij gepakt. Handig middel, maar toch ook weer beperkt. Of mensen leven bij dagboekjes. Er valt veel goeds te zeggen over dagboekjes, maar ik leg nu de vinger bij de beperkingen. Een tekstje voor de dag, losgerukt uit het hoofdstuk, dat zalvend je de dag moet doorhelpen, plus een vlug toepassinkje erbij. ’t Is een hamburger van de Mac: lekker, stilt gauw je honger, maar op den duur te weinig voedingsstoffen. Je begrijpt me hopelijk. Het zou zo goed zijn als we weer bijbel gingen lezen met elkaar in de gemeente. De verhalen. Een wat langer stuk. En dat je er dan nog wat van snapt ook.
In dat gat springt de Bijbel in Gewone Taal. Ik heb er nog maar een paar stukjes van gezien. Het lijkt me een geweldig hulpmiddel als je moeite hebt de bijbel in Ongewone Taal (bestaat die?) te begrijpen. En als je vriend of vriendin niet gelooft, dan heb je hier helemaal een kans om met hem of haar bijbel te gaan lezen. En begin dan niet meteen met Ezechiël of zo. Maar gewoon, de woorden van de Heer Jezus. Of Genesis. Ik ben heel nieuwsgierig. Dus kom maar op met die Bijbel in Gewone Taal. Vanaf vandaag is ie te koop. Volgens mij heb je er al één voor drie tientjes. Een avondje stappen kost meer.
Roel Kelder 